Przedmiot pytania prejudycjalnego:
Na początku roku część powiatu, na przykład w Nidderau, została zalana. W lipcu ponad 180 osób zginęło w powodzi w Nadrenii-Palatynacie i Nadrenii Północnej-Westfalii. Można przypuszczać, że ekstremalne warunki pogodowe będą się nadal nasilać. Dlatego ważne jest, aby na terenie powiatu funkcjonowała ochrona przeciwpowodziowa.
Pytania:
1.Czy planowane jest dokonanie przeglądu określonych lub nieokreślonych stref powodziowych lub powiększenie określonych obszarów w związku z niedawnymi powodziami, aby zapobiec szczególnemu dotknięciu obszarów niewyszczególnionych w poważnych powodziach z powodu niewystarczających środków ochronnych (np. w przypadku HQ100 lub w przypadku ekstremalnych powodzi z powodu ogromnych ilości deszczu w krótkim okresie przekraczającym HQ100)?
Odpowiedź: Tereny zalewowe podlegają stałemu przeglądowi przeprowadzanemu przez właściwy Urząd Górnej Wody w urzędach rządowych. W ramach zarządzania ryzykiem powodziowym sporządzane są mapy zagrożeń i ryzyka, które również mapują ekstremalne powodzie.
2. Jak daleko są plany dotyczące soli i kruchych zbiorników retencyjnych?
HRB Bad Soden/Sól
Zgodnie z uchwałą Zgromadzenia Stowarzyszenia z dnia 2 maja 2013 r. dorzecze retencyjne w Bad Soden/Salz ma najwyższy priorytet.
W ramach zgromadzenia obywatelskiego w Bad Soden-Salmünster w dniu 7 marca 2017 r. heskie Ministerstwo Środowiska, Ochrony Klimatu, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów (HMUKLV) zgodziło się na odrębny program pomiarowy w celu udowodnienia stabilności wielowiekowego osuwiska, ponieważ od czasu zakończenia wstępnego planowania w 2013 r. W dniu 29 marca 2017 r. Zgromadzenie Stowarzyszenia podjęło decyzję o udostępnieniu środków finansowych. Zgodnie z decyzją organów stowarzyszenia kontynuowano usługi planowania. Etapy serwisowe 3 i 4 (projektowanie i planowanie zatwierdzania) zostały zlecone pod warunkiem zatwierdzenia planowania. Od tego czasu opracowywane są specyfikacje dotyczące konstrukcji i wyposażenia technicznego. Usługi planowania środowiskowego rozpoczęły się zgodnie z planem, a zakres mapowania skoordynowano z RPU. Dokument określający zakres został przedłożony Regierungspräsidium Abteilung IV – Arbeitsschutz und Umwelt Frankfurt (RPU) do zbadania.
Termin rozwiązania problemu osuwiska, który ma zasadnicze znaczenie dla dalszego planowania, a w szczególności dla planowania środowiskowego, został wyznaczony przez Wasserverband Kinzig (WVK) i biuro inżynieryjne zlecone w związku z powyższymi dochodzeniami i odbył się w dniu 4 kwietnia 2019 r. z organem udzielającym homologacji (RP Darmstadt) i państwowym organem technicznym (HLNUG). Pomiary i oceny będą kontynuowane do końca 2021 r. Pozytywna decyzja RW i HLNUG jest nadal w toku.
Zakres egzaminu i kurs:
W porozumieniu z właściwymi organami przeprowadzono odwierty w odniesieniu do trzech pomiarów inklinometrycznych i trzech punktów pomiarowych wód podziemnych. Dodatkowo dołączony jest program monitoringu geodezyjnego składający się z 30 punktów pomiarowych.
Pomiary inklinometru mają być mierzone co kwartał, punkty pomiarowe wód podziemnych co miesiąc, a geodezyjne punkty pomiarowe co dwa lata. Zakres projektu obejmuje również badania laboratoryjne i podsumowanie wszystkich wyników w raporcie.
Poprzednie prace geodezyjne i wiertnicze zakończono w okresie od lutego do sierpnia 2018 r. Zgodnie z zaleceniem HLNUG oprócz wcześniej zaplanowanych odwiertów konieczne było wykonanie dodatkowego odwiertu dla punktu pomiarowego wód podziemnych.
Ocena wyników pomiarów pokazuje, że ruch nachylenia nie był zauważalny od początku pomiarów. Planowane dochodzenia były kontynuowane w 2020 r. i potwierdziły dotychczasowe wyniki. Ruchy nachylenia nie są wykrywalne z punktu widzenia kontrolera projektu.
HLNUG zinterpretował ruchy jako odkształcenia pełzania, a następnie zaproponował skrócenie przedziału pomiarowego pomiarów wód gruntowych i inklinometrów po ciężkich i ciągłych opadach (również topniejących śniegu) przez rejestratory danych, a także rejestrowanie danych o opadach bezpośrednio w obszarze objętym badaniem (np. za pomocą stacji meteorologicznej).
W związku z tym doradzono specjalistycznemu biuru zaplanowanie ewentualnych technicznych środków bezpieczeństwa na podstawie już dostępnych informacji oraz obliczeń stabilności i zainstalowanie ich wraz z uruchomieniem basenu. Należy również sporządzić plan ostrzegania i alarmowania zawierający te środki ochrony nachylenia jako „plan B”. Niezbędną definicję kryteriów obliczania stabilności przeprowadzono we współpracy z HLNUG w pierwszym kwartale 2020 r. Wyniki obliczeń przedstawiono w październiku 2020 r. W 2020 r. ponownie przedstawiono różne punkty widzenia HLNUG. W przeciwieństwie do geologów i geotechników wyspecjalizowanego biura, odpowiedzialny procesor w HLNUG nadal widzi ryzyko poślizgu stoku. W czwartym kwartale 2020 r. zaplanowano spotkanie z HLNUG w celu omówienia obaw związanych z finałem HLNUG oraz wypracowania rozwiązania technicznego i ekonomicznego. Data ta nie nastąpiła ze względu na pandemię.
Po powodzi w styczniu 2021 r. przeprowadzono dodatkowy pomiar i ocenę. Na tej podstawie w najnowszym sprawozdaniu o stanie z 19 marca 2021 r. stwierdzono bardzo powolne odkształcenia pełzania, które mogły być spowodowane powodzią. Z punktu widzenia eksperta aktywny ruch poślizgu nadal nie jest rozpoznawalny. Realizacja HRB byłaby możliwa dzięki budowie odwodnienia odpływowego stoku za pomocą rowów odwadniających w połączeniu z dalszą obserwacją.
Według wstępnej oceny koszty środków ochrony nachylenia (plan B) wynoszą od 1,2 mln EUR do 4,8 mln EUR brutto, w zależności od wariantu ochrony. Alternatywnie dostępna jest mapa HLNUG dla dalszych lokalizacji na soli.
Stowarzyszenie Kinzig Water Association dąży do przeprowadzenia ostatecznych konsultacji w tej sprawie najpóźniej w czwartym kwartale 2021 r. Powinno to zostać wykorzystane w perspektywie ostatecznej decyzji w sprawie ogólnych działań następczych w związku z projektem.
Dalsze planowanie zleconych biur zostało zatem początkowo przerwane za obopólną zgodą. Nie wiąże się to z żadnymi dodatkowymi kosztami dla Kinzig Water Association. Po podjęciu ostatecznej decyzji przez organ nadzoru technicznego ds. RP mogą one zostać wznowione.
HRB Weilers/Bracht
Zgodnie z rezolucją z posiedzenia stowarzyszenia z dnia 2 maja 2013 r. zlewnia Weilers/Bracht ma drugi najwyższy priorytet po zlewni Bad Soden/Salz.
W sierpniu 2015 r. rozpoczęto realizację usług w zakresie planowania w odniesieniu do tego zlewni retencyjnej. Na czterech spotkaniach budowlanych po rozpoczęciu projektu i oficjalnym mianowaniu przedstawiono i wyjaśniono postępy w planowaniu. We wrześniu 2016 r. sprawozdanie końcowe z wyników planowania wstępnego zostało przekazane do Regierungspräsidium Division IV - Occupational Safety and Environment Frankfurt (RPU). Zdaniem Urzędu badanie wyników dochodzenia powinno zostać zakończone w grudniu 2016 r. W dniu 22 marca 2017 r. RPU przesłała uwagi do WVK pocztą elektroniczną. Nie zidentyfikowano powodów wykluczenia, które uniemożliwiają dalsze planowanie.
W wyniku spotkania w dniu 8 września 2017 r. w RPU stwierdzono ponadto, że również w odniesieniu do Wody podziemne / obszar ochrony wód / pobór wody pitnej nie ma podstaw do wykluczenia na miejscu.
W grudniu 2018 r. w wyniku zgodnego z prawem zaproszenia do składania ofert zlecono dalsze usługi zarządzania projektami. Zaproszenie do składania ofert na usługi inżynieryjne zostało podzielone na części 1 „Planowanie nieruchomości”, 2 „Planowanie strukturalne”, 3 „Wyposażenie techniczne” i 4 „Usługi planowania środowiskowego” i na tej podstawie zakontraktowane w grudniu 2019 r. Ten na ósmy. Planowany termin ustalenia zakresu w Bürgerhaus Wächtersbach w grudniu 2020 r. musiał zostać anulowany ze względu na ograniczenia wynikające z pandemii COVID-19.
Następnie RPU we Frankfurcie przeprowadziła dwuetapową procedurę pisemną. Po przesłaniu dokumentów przez RPU do władz, pierwszy etap został zakończony z terminem 4. grudzień 2020 r. możliwość sformułowania przez władze pytań dotyczących dokumentu określającego zakres. Po udzieleniu odpowiedzi przez WVK otrzymano pisemne uwagi, które zostały ocenione przez kontrolerów projektu, a ich rozważenie w odniesieniu do dalszego planowania zostało uzgodnione z wykonawcami.
Nadal nierozstrzygnięte kwestie dotyczące zakresu i rozgraniczenia specjalistycznego artykułu ramowej dyrektywy wodnej, skutków i środków kompensacyjnych w odniesieniu do obszaru ochrony wody pitnej Neuenschmidten Süd, a także koncepcji kontroli HRB – w szczególności funkcji i obsługi istniejącego poziomu Bracht – muszą zostać skoordynowane z programem ramowym Darmstadt w październiku 2021 r.
Dalsze planowanie techniczne przebiega terminowo i mieści się w zakładanych ramach kosztowych. Przewiduje się, że dokumenty zatwierdzające zostaną przedłożone w całości do końca 2021 r., tak aby proces zatwierdzania mógł rozpocząć się w 2022 r.
a. Kiedy oczekuje się ukończenia?
HRB Bad Soden/Salt: Zakończenie może nastąpić dopiero po pozytywnej decyzji RP w sprawie osuwiska. Dlatego z dzisiejszego punktu widzenia daty nie da się wyprowadzić.
HRB Weilers/Bracht: Wniosek o zatwierdzenie planu jest przewidziany na listopad 2021 r. Z dzisiejszego punktu widzenia budowa odbędzie się w latach 2024–2026.
b. Jakie prace należy jeszcze zakończyć przed ich ukończeniem?
HRB Bad Soden/Sól: Zatwierdzenie musi być zapewnione pozytywną decyzją organu w sprawie osuwiska. Decyzja ma zostać podjęta w czwartym kwartale 2021 r.
HRB Weilers/Bracht: Wniosek o zatwierdzenie planu złożony do końca listopada 2021 r., a następnie zgodnie z dalszymi etapami planowania do czasu wdrożenia.
c. Kiedy krąg oczekuje ukończenia?
Zob. odpowiedź na lit. a) i b).
3. Katastrofa powodziowa w Ahrweiler doprowadziła istniejące systemy ostrzegania i raportowania powodziowego do granic możliwości. Czy planuje się rozszerzenie, modernizację lub zwiększenie możliwych poziomów, które należy wskazać?
Odpowiedzialność w tym zakresie spoczywa na Heskim Państwowym Urzędzie Ochrony Przyrody, Środowiska i Geologii.
4. Jaki jest łańcuch raportowania dla specjalnych zdarzeń powodziowych w Main-Kinzig-Kreis?
Dla Main, Nidder i Kinzig (z dopływami) istnieją Centralne przepisy dotyczące służby przeciwpowodziowej. Upper Water Authority of the Regierungspräsidium Darmstadt, Dept. of Occupational Safety and Environment Frankfurt, ocenia sytuację zagrożenia na podstawie prognozy pogody niemieckiej służby meteorologicznej, raportów o poziomie opadów i powiadomień ze stacji rejestracji opadów. W przypadku Main i Nidder odbiorcą końcowym jest Departament Ochrony Wody i Gleby Urzędu 70 – taki jak gminy, koleje, organy administracji drogowej, centrum ochrony, powiatowe biuro prasowe. W przypadku Kinziga transfer jest zwykle przeprowadzany przez Departament Ochrony Wody i Gleby Urzędu 70 faksem lub telefonicznie poza zwykłymi godzinami pracy. W górnym biegu Kinzig (powyżej ściany zapory) departament niezależnie dostarcza informacji do dotkniętych odbiorców, gdy osiągnięto pewne ilości opadów. Ponadto ostrzeżenia przeciwpowodziowe są dostępne w Internecie.
5. Czy powiat podjął decyzję o dalszych środkach ochrony przeciwpowodziowej po katastrofie powodziowej w Ahrweiler?
a. Jeżeli tak, jakie środki zostały przyjęte?
Nie. Jeżeli organ nadzorczy stwierdzi potrzebę dostosowania, plany mogą zostać odpowiednio dostosowane przez stowarzyszenie ds. wody lub gminy.
6. W dzielnicy Main-Kinzig znajdują się konstrukcje ochronne w Biebergemünd, Bruchköbel, Gelnhausen i Hanau.
a. Czy podczas ekstremalnych powodzi chronią one w wystarczającym stopniu przed ogromnymi ilościami deszczu w krótkim czasie, które wykraczają poza HQ100?
i. Jeżeli nie, to czy planuje się rozbudowę tych struktur ochronnych?
Miejska ochrona przeciwpowodziowa leży w gestii miast i gmin. Z organem nadzorczym omawiany jest przegląd obecnego planowania, na przykład w kontekście niektórych zdarzeń statystycznych, takich jak ekstremalna sytuacja w siedzibie głównej. Jeżeli organ nadzorczy stwierdzi potrzebę dostosowania, plany mogą zostać odpowiednio dostosowane przez stowarzyszenie ds. wody lub gminy.
7. Od 2006 r. Stowarzyszenie Wodne Kinzig realizuje państwowy projekt pilotażowy „Ochrona przeciwpowodziowa związana z wodą w Kinzig”.
a. Jakie środki zostały wdrożone od tego czasu?
Oprócz planów dotyczących zlewni retencyjnych Bad Soden/Salz i Weilers/Bracht, Stowarzyszenie Wodne Kinzig realizuje również plany dotyczące zlewni retencyjnej Erlensee/Fallbach. Oczekuje się, że studium wykonalności z badaniami geotechnicznymi dla preferowanej lokalizacji będzie dostępne pod koniec października 2021 r.
b. Jakie środki są obecnie wdrażane lub mają być wdrażane w przyszłości?
HRB Bad Soden/Salt: Wszczęcie procedury zatwierdzenia planu jest możliwe w krótkim czasie, jeżeli organ nadzorczy wyrazi zgodę na kontynuację planowanych środków ochrony nachylenia.
HRB Weilers/Bracht: Wniosek o zatwierdzenie planu zaplanowano na listopad 2021 r.
HRB Erlensee/Fallbach: Studium wykonalności z badaniami geotechnicznymi dla preferowanej lokalizacji jest dostępne pod koniec października 2021 r.
8. Za opłatą ochronną gminy mogą złożyć wniosek do Heskiego Państwowego Urzędu Ochrony Przyrody, Środowiska i Geologii o przygotowanie map ścieżek przepływu. Analizy ryzyka hydrologicznego przeprowadza się w gminach klimatycznych liczących 100 %, dla innych gmin liczących 80 % promowane.
a. Czy planowane jest, aby powiat wspierał gminy w finansowaniu, na przykład poprzez przejęcie opłaty ochronnej lub niekwalifikowalnych kosztów rezydualnych?
b. Ile gmin w MKK złożyło już wniosek o mapy ścieżek przepływu lub analizy ryzyka hydrologicznego?
Zadanie komunalnej ochrony przeciwpowodziowej spoczywa na gminach.
Do a.) Do tej pory żadna gmina z pragnieniem wsparcia nie dotarła do Main-Kinzig-Kreis.
Main-Kinzig-Kreis nie dysponuje żadnymi informacjami na ten temat.
9. Aby zapobiec skutkom ulewnych deszczy, ważne jest, aby utrzymać opady w okolicy
a. Jakie środki są podejmowane przez powiat Main-Kinzig w celu zapobiegania erozjom, zwłaszcza na gruntach rolnych na obszarze powiatu, lub w celu poprawy funkcji gleby?
Od 2012 roku Main-Kinzig-Kreis z powodzeniem realizuje projekt doradztwa rolniczego w zakresie ochrony wód w rozumieniu Ramowej Dyrektywy Wodnej oraz ochrony gleby przy wsparciu biura inżynieryjnego. Finansowanie na ten cel zapewnia kraj związkowy Hesja na podstawie umów z okręgiem, o których decyduje komitet okręgowy. Częścią tego projektu są m.in. konsultacje na temat erozji na poziomie poszczególnych gospodarstw rolnych dla obszarów o wysokim priorytecie, a także na poziomie grupowym i międzygospodarskim w celu podniesienia świadomości w kontekście zarządzania rolnictwem. Jako przykładowe środki ochrony przed erozją, które są zalecane i również wdrażane przez przedsiębiorstwa, należy wymienić: Ocena obecnego zarządzania gospodarstwami rolnymi z propozycjami optymalizacji, badania gleby, identyfikacja potrzeby działania, przetwarzanie na całym zboczu, ustanowienie międzyplonów również jako podstawy dla materiału siewnego ściółki o zredukowanej uprawie, instalacja pasów ochrony przed erozją, udział w środkach wsparcia związanych z erozją, tematyczne wizyty w terenie, warsztaty.
Ochrona przed erozją oznacza również ochronę gleby. Wzorcowe środki pozwolą zachować funkcje gleby i ostatecznie je poprawić. Porady dotyczące przemyślanego projektu płodozmianu, w tym międzyplonów lub podsiewów, orki bezorkowej i metod siewu bezpośredniego, nawożenia możliwego do odzyskania przez rośliny i zminimalizowanej ochrony roślin, mają pozytywny wpływ na funkcje gleby.
Ponadto Urząd Ochrony Środowiska, Ochrony Przyrody i Obszarów Wiejskich oraz jego wyspecjalizowane departamenty reprezentują między innymi interesy ochrony gleby w licznych procedurach planowania i zatwierdzania.
Za zapobiegawczą ochronę gleby poza środkami, za które odpowiada MKK (np. procedura składania wniosków budowlanych), odpowiada Urząd Ochrony Górnej Gleby przy Regierungspräsidium Darmstadt, Departament Bezpieczeństwa Pracy i Środowiska we Frankfurcie.
b. na jakich wodach na obszarze powiatu planowane są środki odbudowy lub zostały one wdrożone w ciągu ostatnich 10 lat w celu utworzenia ukierunkowanych równin zalewowych?
Praktycznie każda poprawa struktury wodnej w sensie ustanowienia stanu prawie naturalnego służy przynajmniej pośrednio ochronie przed powodzią, na przykład poprzez wydłużenie czasu przepływu. W ciągu ostatnich dziesięciu lat w powiecie Main-Kinzig zatwierdzono 41 środków odbudowy, 14 środków na podstawie ramowej dyrektywy wodnej (np. usunięcie struktur poprzecznych) i 6 zlewni retencyjnych. Nie uwzględniono zbiorników retencyjnych na obszarach budowlanych lub na drogach, które nie mają na celu buforowania zdarzeń powodziowych, ale ulewne deszcze. Środki są rozproszone po całym dystrykcie od Braubach na zachodzie do Kinzigoberlauf na wschodzie.
Polski
komentarz artykuł